Dzieci z zespołem Downa a zaburzenia procesów sensorycznych
Strona
- O nas
- Kontakt
- WESPRZYJ NAS
- OREW
- WWR
- ŚDS
- WTZ
- Projekty
- Aktualności
- ABOUT US
- Raport o dostępności
Planując terapię SI dzieci z zespołem Downa musimy pamiętać o ich ograniczeniach fizjologicznych i genetycznych, charakterystyce zaburzeń motorycznych, wziąć pod uwagę występowanie wad m.in. tj. wady wrodzonej serca, refluksu żołądkowo-przełykowego, a także uwzględnić wiedzę na temat zaburzeń przetwarzania sensorycznego u tej grupy dzieci.
U dzieci z zespołem Downa deficyty w zakresie zaburzeń przetwarzania sensorycznego dotyczą wszystkich układów zmysłów: dotykowego, przedsionkowego, proprioceptywnego, a także wzroku i słuchu. Należy pamiętać także, że dzieci te łatwiej niż ich zdrowi rówieśnicy rozpraszają się przy zbyt wielu bodźcach, często nie mają strategii działania, a także różnorodności działań.
W zakresie układu dotykowego najczęściej występuje podreaktywność dotykowa, rzadziej obserwuje się obronność dotykową. Dzieci mają problemy w dyskryminacji bodźców dotykowych, integracji informacji dotykowej z informacją płynącą z innych układów zmysłów np. wzroku. Możemy zaobserwować u tych dzieci eksplorację przedmiotów za pomocą dotyku, co wiąże się z mniejszą ilością "doświadczeń dotykowych", może występować także mniejsze zainteresowanie zabawkami. W zakresie układu przedsionkowego może występować wydłużony czas oczopląsu porotacyjnego, co związane jest z niedojrzałością struktur układu nerwowego związanych z hamowaniem.
W zakresie ukadu proprioceptywnego obserwuje się słabsze, niż u ich zdrowych rówieśników, odczuwanie położenia poszczególnych części ciała, a także zaburzenia pamięci ruchu, słabsze reakcje posturalne, co wiążę się z obniżonym napięciem mięśni i nadmierną ruchomością w obrębie stawów (hipermobilność). U większości dzieci z zespołem Downa (ok. 80%) występuje także różnego rodzaju niedosłuch. Jedną z przyczyn zaburzeń przetwarzania sensorycznego mogą być anomalie budowy ucha i kanałów słuchowych (wąskie przewody słuchowe). Poza tym obserwuje się słabszą pamięć słuchową. Największa korzyść dla rozwoju dziecka byłaby gdyby elementy procesów przetwarzania (SI) włączyć jak najwcześniej do zajęć z fizjoterapeutą, logopedą, pedagogiem. Powinny być "wplątane " w sytuacje funkcjonalne dla dziecka - "tu i teraz - w konkretne sytuacje".
mgr Iwona Ciesielska