Sadzenie kwiatów

Mała rzecz a cieszy...
Czy wiecie, że:
Sadzenie roślin i opieka nad nimi to czynności, które mają bardzo pozytywny wpływ na osoby z niepełnosprawnością intelektualną. Tego typu aktywności ogrodnicze są nie tylko formą terapii, ale również sposobem na budowanie pewności siebie, samodzielności i poczucia sensu.
1. Rozwój umiejętności praktycznych i motorycznych
Sadzenie, podlewanie czy przesadzanie roślin wspiera rozwój motoryki małej i dużej. Osoby z niepełnosprawnością intelektualną uczą się wykonywania prostych czynności krok po kroku, co pomaga im rozwijać koncentrację i koordynację ruchową.
2. Budowanie poczucia sprawczości
Obserwowanie, jak roślina rośnie dzięki własnej opiece, daje ogromną satysfakcję. Osoba z niepełnosprawnością może zobaczyć efekty swojej pracy, co wzmacnia jej wiarę we własne możliwości i daje poczucie, że ma wpływ na otaczający ją świat.
3. Redukcja stresu i poprawa nastroju
Kontakt z naturą działa uspokajająco. Praca z roślinami może pomóc zmniejszyć lęk, napięcie czy frustrację. Wiele osób odczuwa przyjemność z samego przebywania w ogrodzie, dotykania ziemi, obserwowania kolorów i zapachów.
4. Rozwijanie odpowiedzialności i rutyny
Regularna opieka nad rośliną uczy systematyczności, obowiązkowości i troski o coś żywego. To ważny element wychowawczy – pomaga w rozwijaniu odpowiedzialności i przewidywalności w codziennym życiu.
5. Integracja społeczna i współpraca
Ogrodnictwo często jest zajęciem grupowym – można sadzić rośliny razem, dzielić się obowiązkami, rozmawiać o postępach. Wspólna praca sprzyja integracji, rozwija umiejętności społeczne i uczy współdziałania.
6. Edukacja i poznawanie świata
Osoby z niepełnosprawnością intelektualną uczą się poprzez działanie. Dzięki ogrodnictwu poznają cykle przyrody, nazwy roślin, zależności między wodą, słońcem a wzrostem roślin. To praktyczna i angażująca forma nauki.
Uczestnicy projektu Środowiskowe Centrum Wsparcia jeszcze nie powiedzieli ostatniego słowa...